Praca na wysokościach
Prace porządkowe wydają się łatwe. Teoretycznie nie trzeba wiele umieć, żeby zostać zatrudnionym firmie sprzątającej., Jest jednak wyjątek - są to prace wykonywane na wysokościach. To bardzo specyficzna dziedzina - trzeba się wykazać nie tylko odpowiednią siłą fizyczną, ale również brakiem lęku wysokości, najlepiej - jakimkolwiek doświadczeniem. Pomocne może być to, jeśli lubisz wysokogórskie wspinaczki, albo regularnie bywasz na ścinakach wspinaczkowych. Ściany budynków są zupełnie prostopadłe do podłoża, nie jest to łatwa praca. Ma jednak zaletę - niezłe widoki na miasto :).
Prace wysokościowe wykonywane przy renowacji budynków
Przy renowacji budynków wykonywane są prace wysokościowe przez robotników znajdujących się na rusztowaniu. W czasie wykonywania takiej renowacji wykonywana jest najpierw odnowa pionowej izolacji przeciw zawilgoceniom. Szczelność takiej izolacji odgrywa bardzo ważną rolę dla trwałości budynku, ponieważ w budynku, który ulega zawilgoceniu wcześniej czy później pojawia się grzyb lub pleśń i taki budynek wymaga specjalnego osuszania. Po odnowie izolacji przeprowadzana jest odnowa elewacji wysokich budynków, a na koniec zostają one na nowo pomalowane. Współcześnie na rynku dostępne są najróżniejsze rodzaje farb, które pozwalają dodać budynkowi uroku i sprawiają, że na długo pozostaje on w pamięci.
O historii wieżowców
Wynalazkami kluczowymi dla powstania nowoczesnych wieżowców były stal, szkło, żelbet, wydajne pompy wodne oraz windy. Przed nadejściem XIX wieku budynki wyższe niż 6-piętrowe należały do rzadkości. Wielka liczba schodów była niepraktyczna dla mieszkańców, problemy sprawiała też konieczność uzyskania odpowiedniego ciśnienia, niezbędnego do wyniesienia wody na wysokość większą niż 15 m. Mimo problemów sanitarnych, wysokie budynki mieszkalne powstawały w niektórych miejscach nawet w XVI wieku. Wczesnymi konstrukcjami były romańskie i gotyckie wieże mieszkalne w Bolonii lub zabudowa miasta Szibam w Jemenie. Przykładowo w Edynburgu (Szkocja) mur obronny wytyczał ściśle granice miasta. Z powodu ograniczonej powierzchni domy stały się wyższe, powszechnymi były 11-piętrowe, a zdarzały się nawet 14-piętrowe. Wiele z tych kamiennych budowli dotrwało do naszych czasów i można je zobaczyć na edynburskim Starym Mieście, zwłaszcza w pobliżu Royal Mile.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wie%C5%BCowiec#Historia