Baza ta była rozpowszechniana
Do realizacji trafił projekt systemu CZRAP. Pod zmienioną nazwą (Centralny Rejestr Aktów Normatywnych, w skrócie CRAN) stał on się elementem większego przedsięwzięcia pod roboczą nazwą System Informacji Legislacyjnej (SIL), który miał być przygotowany do 1990. Założeniem budowy SIL było stworzenie następujących baz:
CRAN,
Sejm,
CKLP (Centralny Katalog Literatury Prawniczej),
Orzecznictwo.
Bazy te powstawały osobno i do dzisiaj nie utworzyły jednej całości.
Baza CRAN powstała, ale z pewnymi istotnymi ograniczeniami:
objęła tylko akty prawne z Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego,
do końca lat 90. była bazą tylko adresową (zawierającą jedynie opisy aktów prawnych).
Baza ta była rozpowszechniana pod nazwą Rejestr Aktów Prawnych (RAP) w latach 1990?1998. W tym samym czasie pojawiły się jednak komercyjne systemy informacji prawnej, takie jak System Informacji Prawnej Lex, które zawierały nie tylko opisy aktów prawnych, ale również ich teksty. Dlatego też RAP nie odniósł sukcesu rynkowego i został wycofany z dystrybucji. Po uzupełnieniu go o ujednolicone teksty ustaw został publicznie udostępniony na stronie Sejmu RP pod nazwą "Internetowy System Informacji Prawnej". Później zmienił nazwę na "Internetowy System Aktów Prawnych".
Baza Sejm, składająca się z takich modułów jak: "Proces legislacyjny", "Sprawozdania stenograficzne", "Interpelacje i zapytania poselskie", "Druki sejmowe", "Posiedzenia komisji", "Biuletyny komisji" stała się trzonem bazy ?Prace Sejmu? dostępnej na stronie Sejmu RP.
Centralny Katalog Literatury Prawniczej został przekształcony w katalog Biblioteki Sejmowej.
Bazę orzecznictwa Sądu Najwyższego przekazano firmie Marka z Poznania, która następnie została zakupiona przez wydawnictwo C.H. Beck.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Internetowy_System_Akt%C3%B3w_Prawnych
W Sądzie Najwyższym
Organy Sądu Najwyższego
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego
Prezes Sądu Najwyższego (dla każdej z izb)
Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego
zgromadzenie sędziów izby Sądu Najwyższego (dla każdej z izb)
Kolegium Sądu Najwyższego
W Sądzie Najwyższym działają także (ale nie są to organy SN):
Kancelaria Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego
Biuro Studiów i Analiz Sądu Najwyższego
Izby Sądu Najwyższego
Cywilna (31 sędziów)
Karna (28 sędziów)
Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych (19 sędziów)
Wojskowa (9 sędziów)
Na dzień 31 grudnia 2015 w Sądzie Najwyższym orzekało 84 sędziów3. Liczbę stanowisk sędziowskich w Sądzie Najwyższym oraz liczbę Prezesów ustala Prezydent RP na wniosek Zgromadzenia Ogólnego Sędziów SN. Od 2015 liczba stanowisk sędziowskich w Sądzie Najwyższym wynosi 933.
Pracami każdej z izb kierują Prezesi Sądu Najwyższego, a izby dzielą się dalej na wydziały.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/S%C4%85d_Najwy%C5%BCszy_(Polska)
Usługi prawne dla obcokrajowców
Osoby, które przyjeżdżają do jakiegoś kraju z zagranicy i chcą się w nim osiedlić zwykle potrzebują jakiejś pomocy. Oczywiście muszą one uzyskać zgodę na otrzymanie obywatelstwa lub po prostu na pobyt stały, ale na co dzień mogą napotykać na wiele innych trudności, których przezwyciężenie nie jest dla nich proste. Dlatego prawnicy często świadczą usługi obcokrajowcom i pomagają im w uzyskaniu obywatelstwa. Osobnym zadaniem prawników jest świadczenie usług prawnych imigrantom, którzy niekiedy potrzebują uzyskać azyl, a innym razem po prostu nie mogą sami rozwiązać swojej sytuacji prawnej. Nie można również zapominać, że w wielu krajach pracują osoby z zagranicy, które muszą przez jakiś czas przebywać na terenie obcego kraju i potrzebują ochrony prawnej.