W Sądzie Najwyższym
Organy Sądu Najwyższego
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego
Prezes Sądu Najwyższego (dla każdej z izb)
Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego
zgromadzenie sędziów izby Sądu Najwyższego (dla każdej z izb)
Kolegium Sądu Najwyższego
W Sądzie Najwyższym działają także (ale nie są to organy SN):
Kancelaria Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego
Biuro Studiów i Analiz Sądu Najwyższego
Izby Sądu Najwyższego
Cywilna (31 sędziów)
Karna (28 sędziów)
Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych (19 sędziów)
Wojskowa (9 sędziów)
Na dzień 31 grudnia 2015 w Sądzie Najwyższym orzekało 84 sędziów3. Liczbę stanowisk sędziowskich w Sądzie Najwyższym oraz liczbę Prezesów ustala Prezydent RP na wniosek Zgromadzenia Ogólnego Sędziów SN. Od 2015 liczba stanowisk sędziowskich w Sądzie Najwyższym wynosi 933.
Pracami każdej z izb kierują Prezesi Sądu Najwyższego, a izby dzielą się dalej na wydziały.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/S%C4%85d_Najwy%C5%BCszy_(Polska)
Źródła polskiego prawa
Źródła polskiego prawa
Zobacz więcej w artykule Źródła prawa, w sekcji Źródła prawa w polskim porządku prawnym.
Zgodnie z artykułem 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są:
Konstytucja
ustawy
ratyfikowane umowy międzynarodowe
rozporządzenia
akty prawa miejscowego (na obszarze działania organów, które je ustanowiły).
Ponadto do źródeł prawa powszechnie obowiązującego zalicza się ustawy o zmianie Konstytucji, rozporządzenia z mocą ustawy wydane na podstawie art. 234 Konstytucji i inne nieuchylone akty prawne o mocy ustawy. Dotyczy to obowiązujących rozporządzeń Prezydenta RP z mocą ustawy wydanych w okresie II Rzeczypospolitej i dekretów wydanych w okresie tzw. Polski Ludowej.
Obok źródeł prawa powszechnie obowiązującego, wyróżnia się także źródła prawa wewnętrznie obowiązującego (akty kierownictwa wewnętrznego). Są nimi przede wszystkim uchwały i zarządzenia.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_prawny_w_Polsce
Prawo rodzinne
Prawo rodzinne służy zabezpieczeniu dobra wszystkich członków rodziny, a zwłaszcza dzieci i osób słabszych psychicznie czy fizycznie. Dlatego tworzeniem prawa rodzinnego zajmują się nie tylko sami prawnicy, ale również specjaliści innych dziedzin powiązanych z życiem rodzinnym. Wszyscy oni zajmują się również wdrażaniem prawa rodzinnego i starają się o to, żeby było ono przestrzegane przez wszystkie osoby odpowiedzialne za kształt życia rodzinnego. Natomiast egzekwowaniem prawa rodzinnego zajmują się sędziowie, którzy wydają konkretne wyroki po rozpatrzeniu przedstawionych sobie spraw. Zanim jednak sprawa rodzinna trafi do sądu, musi ona zostać dobrze zinterpretowana i przygotowana pod względem czysto proceduralnym. Na tym etapie również bardzo potrzebni stają się prawnicy.